پروستاتیت یک اختلال غده پروستات است که معمولاً با التهاب همراه است. پروستاتیت اغلب باعث ادرار دردناک یا دشوار و همچنین درد در کشاله ران، ناحیه لگن یا اندام تناسلی می شود. عفونت های باکتریایی باعث برخی از موارد، اما نه همه موارد پروستاتیت می شوند. غده پروستات به اندازه یک گردو در مردان درست زیر مثانه قرار دارد. قسمت بالایی لوله را احاطه می کند که ادرار را از مثانه تخلیه می کند. پروستات و سایر غدد جنسی مایعی را تولید می کنند که اسپرم را در طول انزال منتقل می کند. در این مطلب کلینیک ختنه نوزادان تهران علل، علائم و عوارض این بیماری مردانه را بررسی می‌کنیم.
علائم پروستاتیت چیست؟
نشانه های پروستاتیت بسته به نوع اختلال می تواند متفاوت باشد. آنها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- درد یا احساس سوزش هنگام ادرار کردن
- مشکل در ادرار کردن، مانند قطره چکان یا تردید در ادرار کردن
- تکرر ادرار به خصوص در شب
- نیاز فوری به ادرار کردن
- ادرار کدر
- خون در ادرار
- درد در ناحیه شکم، کشاله ران یا کمر
- درد در ناحیه بین کیسه بیضه و راست روده
- درد یا ناراحتی آلت تناسلی یا بیضه
- انزال دردناک
- تب، لرز، دردهای عضلانی و سایر علائم مشابه آنفولانزا (در پروستاتیت حاد باکتریایی)
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
شرایط متعددی می توانند در بروز علائم و نشانه های مرتبط با پروستاتیت نقش داشته باشند. مهم است که در اسرع وقت تشخیص و درمان دقیق انجام شود. در صورت داشتن هر یک از موارد زیر فوراً به پزشک مراجعه نمایید:
- ناتوانی در دفع ادرار
- ادرار دردناک یا دشوار همراه با تب
- خون در ادرار شما
- ناراحتی یا درد شدید در ناحیه لگن یا اندام تناسلی
عوامل خطر پروستاتیت
مهم‌ترین عوامل خطر پروستاتیت عبارتند از:
- سن (قرارگیری در سنین پس از جوانی)
- سابقه ابتلا به پروستاتیت
- عفونت دستگاه ادراری
- عفونت HIV یا ایدز
- داشتن سوند و کاتتر ادراری
- نمونه برداری تشخیصی از بافت پروستات (بیوپسی)
- استرس
- آسیب عصبی در ناحیه لگن در اثر جراحی یا ضربه
عوارض بیماری چیست؟
عوارض پروستاتیت حاد یا مزمن می تواند شامل موارد زیر باشد:
- عفونت باکتریایی خون (باکتریمی)
- التهاب لوله پیچ خورده متصل به پشت بیضه (اپیدیدیمیت)
- حفره پر از چرک در پروستات (آبسه پروستات)
- عفونتی که به استخوان لگن فوقانی یا ستون فقرات تحتانی گسترش می یابد
همچنین عوارض پروستاتیت مزمن یا سندرم درد مزمن لگن ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- اختلال عملکرد جنسی، مانند ناتوانی در ایجاد و حفظ نعوظ (اختلال نعوظ)
- تغییرات در اسپرم و مایع منی که ممکن است باعث ناباروری شود
هیچ شواهد مستقیمی مبنی بر اینکه پروستاتیت می تواند منجر به سرطان پروستات شود وجود ندارد. محققان در حال بررسی این موضوع هستند که آیا التهاب مزمن پروستات یک عامل خطر برای سرطان است یا خیر.
درمان پروستاتیت چیست؟
درمان پروستاتیت به نوع خاص تشخیص داده شده و علائم بیمار بستگی دارد و شامل موارد زیر می‌شود:
- درمان عفونت: اگر پروستاتیت باکتریایی حاد یا مزمن دارید، آنتی بیوتیک مصرف خواهید کرد. بیماری حاد ممکن است نیاز به آنتی بیوتیک داخل وریدی (IV) در بیمارستان برای مدت کوتاهی داشته باشد. کل دوره درمان آنتی بیوتیکی معمولاً 4 تا 6 هفته و یا در برخی موارد بیشتر است. مصرف تمام داروهای تجویز شده برای از بین بردن عفونت و کاهش خطر پروستاتیت باکتریایی مزمن مهم است.
- درمان علائم ادراری: داروهایی که آلفا بلوکر نامیده می شوند، به شل شدن گردن مثانه و فیبرهای عضلانی که در آن پروستات به مثانه می پیوندد کمک می کنند. این درمان ممکن است علائم ادراری مانند ادرار دردناک یا مشکل را کاهش دهد. در حالی که این معمولا برای مردان مبتلا به پروستاتیت مزمن یا سندرم درد مزمن لگن تجویز می شود، ممکن است برای تسکین علائم ادراری عفونت های باکتریایی تجویز شود.
- درمان درد: پزشک شما ممکن است داروهای ضد درد تجویز کند یا داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن را توصیه کند.
- مدیریت علائم روانی: پزشکان ممکن است روان درمانی را با یک روانپزشک یا روانشناس توصیه کند تا به شما در مدیریت استرس، افسردگی یا اضطرابی که ممکن است با درد مزمن مرتبط باشد، کمک کند.
