بیماری-شانکروئید
آنچه در این مطلب می‌خوانید

بیماری شانکروئید به عنوان یک نوع عفونت یا بیماری مقاربتی شناخته می شود. این بیماری ناشی از عفونت باکتریایی بوده و تا حد زیادی امکان سرایت را دارد. طبق آمار به دست آمده مواردی که به شانکروئید مبتلا می شوند، برخلاف دیگر بیماری های مقاربتی معمول مانند سوزاک، تریکومانیازیس، کلامیدیا، سفلیس و تبخال، در سطح جهانی در حال کم شدن است. با این حال توجه داشته باشید که این بیماری از جمله عفونی ترین بیماری ها است و همین که زخم شانکروئید را لمس کنید امکان ابتلا به این بیماری را خواهید داشت.

در اکثر موارد علائمی که برای شانکروئید وجود دارد با تبخال به اشتباه گرفته می شود. باید بدانید این بیماری با تبخال تناسلی فرق دارد و نوعی بیماری باکتریایی محسوب می شود، به همین دلیل به خوبی پاسخگوی آنتی بیوتیک ها است. در صورتی که آنتی بیوتیک ها را نداشته باشید، می توانید روش های درمانی خانگی برای بیماری شانکروئید را استفاده کنید. البته برای درمان ابتدا حتما باید با پزشک متخصص مشورت کنید. برای این که بیشتر با این بیماری و علائم و درمان آن آشنا شوید، تا انتها با ما همراه باشید.

بیماری شانکروئید چیست؟

بیماری Chancroid به عنوان یک بیماری باکتریایی محسوب می شود. این بیماری زخم‌ های باز در دستگاه تناسلی یا اطراف آن را ایجاد می کند. شانکروئید در گروه بیماری های مقاربتی قرار می گیرد، یعنی انتقال آن از طریق تماس جنسی انجام می‌ شود. میزانی که این بیماری در ایالات متحده مشاهده شده بسیار کم بوده و در سطح جهانی نیز مقداری که اتفاق می افتد در حال کم شدن است. اما با این حال، امکان دیده شدن بیماری شانکروئید در برخی از مناطق آفریقا و کارائیب وجود دارد.

عامل ایجاد این بیماری باکتری هموفیلوس دوکرئی است. این باکتری با حمله به بافت ناحیه تناسلی و ایجاد زخم باز کار خود را آغاز می کند. از این باکتری گاهی اوقات به عنوان قارچ یا زخم یاد می گردد. امکان دارد زخم ایجاد شده دچار خونریزی شود یا این که از آن مایعی تولید شود و این باعث می شود که باکتری در هنگام رابطه دهانی، مقعدی یا واژن انتقال یابد. همچنین امکان انتقال و گسترش شانکروئید از تماس پوست آلوده به پوست سالم وجود دارد.

 از مهم ‌ترین عوارض بیماری شانکروئید باز کردن راه برای بیماری‌ های دیگر است. در صورت درمان نشدن این بیماری و به حال خود رها کردن آن، برای انتقال دیگر بیماری هایی چون HIV  راه باز می شود و سرعت ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد. بنابراین به منظور حفظ سلامتی خود، برای درمان این بیماری حتما اقدام کنید و رعایت بهداشت فردی و بهداشت جنسی خود را بیشتر از قبل انجام دهید.

علائم این بیماری چیست؟

این بیماری دارای علائمی است که برای هر فردی می تواند به صورت متفاوتی نمایان شود. معمولا این طور است که 4 تا 7 روز پس از این که فرد در معرض باکتری قرار می گیرد آغاز می گردد. از علائم شانکروئید این است که هنگام رابطه جنسی یا ادرار کردن دچار درد می شوید. در کشاله ران یعنی جایی که محل رسیدن انتها شکم و ران است، تورم به وجود می آید. وجود گره‌ های لنفاوی متورم که با شکسته شدن از راه پوست باعث ایجاد آبسه‌ های بزرگ یا مجموعه چرک می شوند که حتما این آبسه ها باید تخلیه شوند. این بیماری در خانم ها و آقایان تفاوت هایی دارد که در ادامه آورده شده است.

در شانکروئید برای مردان امکان دارد برآمدگی کوچک و قرمزی در اندام تناسلی شان پدیدار شود و امکان تبدیل آن به یک زخم باز در مدت یک روز وجود دارد. ایجاد این زخم می تواند در هر ناحیه از دستگاه تناسلی از جمله آلت تناسلی و کیسه بیضه صورت بگیرد و این زخم ‌ها اغلب دارای درد زیادی هستند.

در خانم های مبتلا به بیماری شانکروئید برآمدگی‌ هایی قرمز رنگ بیشتر در لابیا، بین لابیا و مقعد، یا ران ایجاد می شوند. لابیا چین ‌های پوستی هستند که کار پوشش اندام تناسلی زنان را انجام می دهند. پس از این که برآمدگی ها زخم شدند یا برجستگی‌ ها باز شدند امکان این که زنان وقتی ادرار می کنند یا هنگام حرکات روده، سوزش یا درد را حس کنند، وجود دارد. درمورد زخم ها بهتر است نکات ذکر شده را بدانید.

اندازه زخم‌ ها در شانکروئید با یک دیگر فرق دارند و معمولاً از 1 تا 2 سانتیمتر در سرتاسر ناحیه مورد نظر دیده می شوند. این اندازه ها رایج تر هستند اما بزرگتر از این اندازه هم وجود دارد. این زخم‌ ها دارای یک مرکز نرم بوده و لبه‌ های خاکستری یا خاکستری مایل به زرد دارند. در صورتی که زخم ها لمس شوند، به راحتی دچار خونریزی می شوند.

درمان بیماری شانکروئید چیست؟

برای درمان این بیماری هم روش های دارویی و هم روش های گیاهی وجود دارد. برای روش دارویی امکان تجویز یک دوز مفرد آزیترومایسین برای بیمار توسط پزشک وجود دارد. مصرف این کپسول خوراکی باید انجام شود. گاهی نیز امکان تجویز ۲۵۰ میلی گرم سفتریاکسون عضلانی برای فرد وجود دارد و این یک دارو بیمارستانی شناخته می شود.

بعضی موقع ها پزشک برای فرد مبتلا به بیماری شانکروئید سیپروفلوکساسین ۵۰۰ میلی گرم دوبار در روز به مدت ۳ روز تجویز می‌ کند. در مواردی نیز پزشک اریترومایسین ۵۰۰ میلی گرم ۳ بار در روز به مدت ۷ روز را انتخاب می کند. این که پزشک کدام یک از این روش های دارویی را انتخاب کند، خودش تصمیم می گیرد و شما نباید بدون تجویز پزشک دارویی مصرف کنید.

طول دوره درمان شانکروئید به روش انتخابی آن وابسته است. اگر دکتر درمان تک دوز را انتخاب کند، طول درمان یک روز خواهد بود. اگر برای این بیماری روش‌ های چند دوزی انتخاب شود، امکان دارد که طول درمان ۳ تا ۷ روز باشد. در صورتی که علائم برطرف شدند نباید مصرف داروها را قطع کنید و حتما تا آخر دوره درمان مصرفشان کنید. مواقعی که بیماری شانکروئید با بیماری ‌های دیگری مانند HSV  اتفاق بیفتد، امکان دارد پزشک پماد آسیکلوویر هم همراه با هر یک از داروهای خوراکی تجویز کند.

اگر قصد درمان این بیمار در منزل را دارید، باید توجه کنید که انجام روش‌ های درمانی خانگی باید همراه با روش‌ های درمانی دارویی صورت بگیرد. اگر فقط با روش های خانگی این کار را انجام دهید و روش های دارویی را نادیده بگیرید، می تواند مشکلات جدی اتفاق بیفتد.

5/5 - (2 امتیاز)

قابل توجه مراجعین محترم

در صورت بروز هرگونه مشکل در ارتباط با تلفن‌های کلینیک ختنه نوزادان تهران می‌توانید در تلگرام و یا دایرکت اینستاگرام پیام خود را ارسال نمایید. برای ارسال پیام روی پیام رسان مورد نظر کلیک نمایید.

advanced divider

پربازدیدترین نوشته‌ها

advanced divider
advanced divider

در شبکه های اجتماعی ما را دنبال کنید

اشتراک اين مطلب در شبكه های اجتماعی