*نوزاد پسر هرچه سریع‌تر باید ختنه شود،ولی نباید در ۲۴ ساعت اول بعد از تولد این کار را انجام داد. علت این فاصله زمانی هم حصول اطمینان از سلامت نوزاد است. این ۲۴ ساعت، این امکان را فراهم می کند که نقایص و بیماری‌هایی که در آنها نباید ختنه انجام شود، شناسایی شوند. در بیماری‌های اختلالات خونریزی دهنده مثل هموفیلی، نباید ختنه انجام شود.
هموفیلی
دونوع اختلال خونریزی دهنده ارثی وجود دارد که از نظر بالینی قابل افتراق نیستند اما باتست های آزمایش گاهی ازهم تمایز داده میشوند : هموفیلی A وهموفیلی B . هموفیلیA یکنقص ژنتیکی است که سبب کمبود یا نقصان فاکتور vIII می شود. هموفیلی B در اثر یک نوع اختلال ژنتیکی ایجاد میشود که سبب کمبود فاکتور IX می گردد. هموفیلی یک بیماری نسبتا نادر است. هموفیلیA که در یکی از هر ده هزار تولد اتفاق می افتد سه برابر شایع تر از هموفیلی B است. هر دو نوع هموفیلی به صورت صفات وابسته به کروموزوم X به ارث میرسند به همین دلیل تقریبا همه بیماران مرد هستند زنان میتوانند ناقل باشند اما نشانه ای ندارند. بیماری در دوران کودکی تشخیص داده میشود معمولا زمان تشخیص آن دوران نوپایی کودک میباشد اما بیماران با هموفیلی خفیف ممکن است تشخیص داده نشوند مگر اینکه یک ترومای شدید به آمن ها وارد شود یا اینکه جراحی انجام گیرد.
هایپوسپادیازیس
*البته در اختلالات مادرزادی دستگاه ادراری – تناسلی هم نباید نوزاد ختنه شود. مهم‌ترین این اختلالات مادرزادی، هایپوسپادیازیس است که در آن سوراخ مجرای ادراری در زیر آلت تناسلی قرار دارد و چون بعدها در ترمیم این اختلال به پوست ختنه گاه احتیاج پیدا می شود، نوزاد نباید ختنه شود.خود عمل ختنه کردن می تواند در برخی موارد عوارضی به همراه داشته باشد. این عوارض معمولاً در کمتر از ۱ درصد موارد دیده میشوند و شایع‌ترین آنها عبارتند از : عفونت محل زخم، خونریزی زیاد، عدم برداشتن کافی پوست و پل پوستی .( پل پوستی، در واقع قسمتی از پوست تنه آلت تناسلی مذکر است که به سر آلت تناسلی می چسبد.)
*همچنین ختنه می تواند باعث ایجاد التهاب و تنگی سوراخ ادراری شود که علت آن هنوز به درستی معلوم نیست. بریده شدن قسمتی از آلت تناسلی هم یکی از عوارض ختنه کردن است که در برخی از روش‌های انجام ختنه دیده میشود.
