هیپوسپادیاس در نوزادان

هیپوسپادیاس در نوزادان بعنوان یک بیماری رایج شناخته می‌شود. در این مطلب به بررسی علل ابتلا و روش‌های درمانی این بیماری می‌پردازیم.

هیپوسپادیاس در نوزادان چیست؟

هیپوسپادیاس در نوزادان یا Hypospadias یک بیماری متداول است، که حدودا در یکی از ۳۵۰ پسر متولد شده دیده می‌شود. این یک اختلال آلت تناسلی پسران است. در این بیماری سوراخ آلت تناسلی‌ که ادرار از آن بیرون می‌آید به جای نوک در زیر سطح  آلت  قرار گرفته است. رایج‌ترین جای سوراخ ادراری در موارد هیپوسپادیاس کودکان جایی بین گلنس و شفت(تنه) است. اما ممکن است در هر جایی در طول شفت یا پایین اسکروتوم باشد.

خوشبختانه خبر خوب این است که پیش آگهی یا پروگنوز هیپوسپادیاس در نوزادان از نظر اصلاح عملکرد و شکل ظاهری (زیبایی) خوب است. برای این کار یک عمل جراحی سرپایی در حدود سن 6 ماهگی نیاز است که انجام شود. روند کار به این صورت است که طی جراحی، با استفاده از پوست شفت آلت تناسلی و همچنین ختنه گاه یک مجرای ادرار جدید ایجاد می شود. باید اشاره کرد که هیپوسپادیاس در دختران نیز وجود دارد ولی بروز آن بسیار نادر است و نسبت به پسران کمتر دیده می شود.

انوع هیپوسپادیاس در نوزادان کدام‌اند؟

به طور کلی، سه نوع هیپوسپادیاس وجود دارد که عبارتند از:

• هیپوسپادیاس دیستال (Distal hypospadias)
• هیپوسپادیاس پروگسیمال (Proximal hypospadias)
• هیپوسپادیاس اسکروتال (Scrotal hypospadias)

چه عواملی باعث بروز هیپوسپادیاس در نوزادان می‌شود؟

هیپوسپادیاس در نوزادان نوعی آنومالی است که به علت نقص توبولاریزاسیون و فیوژن کانال مجرای ادراری ایجاد می شود. هیپوسپادیاس معمولا همیشه در پسران اتفاق می افتد، زمانی که کانال مجرای ادرار در زیر شفت آلت تناسلی، در ناحیه اتصال پنواسکروتال (منطقه ای که شفت آلت به بیضه متصل می شود)، بین لایه های اسکروتال (کیسه بیضه)، یا در ناحیه پرینئوم باز می شود. لازم به ذکر است که هیپوسپادیاس در نوزادان معمولا با اختلال دیگری به نام Chordee همراه است.

این بیماری اغلب همراه یک خمیدگی یا پیچشی در آلت می‌باشد و یک اختلالی در پوست ختنه‌گاه به حساب می‌آید. در صورت بروز باید به اورولوژیست یا متخصص اطفال مراجعه کنید تا درباره جراحی مشورت شود. درجه‌های مینور این بیماری هم هست و شاید انقدر تاثیرش پایین باشد که نیازی به جراحی هم نداشته باشد. اما در موارد شدیدتر، جراحی نیاز است تا از نکاتی مطمئن شوید مانند اینکه کودک پسرتان می‌تواند ادرار کند. هم زمانی که بزرگ شد آلت کودک امکان نعوظ داشته باشد.

سایر عوامل افزایش دهنده خطر

برخی از عوامل افزایش دهنده خطر ابتلا به هیپوسپادیاس در نوزادان عبارتند از:

ژنتیک: تحقیقات نشان می‌دهد که یک سری عوامل ژنتیکی در ایجاد این ناهنجاری دخیل اند. این عوامل باعث افزایش چهار برابری بروز هیپوسپادیاس می شوند. وجود سابقه خانوادگی نقش تعیین کننده ای دارد.

هورمون‌ها: مورد بعدی سیستم هورمون های درون ریز است. کاهش آندروژن در خون و یا عدم توانایی بدن در استفاده از آندروژن ممکن است منجر به هیپوسپادیاس گردد.

محیط زندگی: نقش عوامل محیطی هم نباید در این بین نادیده گرفته شود. مثلا عوامل محیطی که باعث بر هم خوردن تعادل هورمون های سیستم درون ریز می شوند، می توانند باعث هیپوسپادیاس شوند. 

درمان بیماری هیپوسپادیاس در نوزادان چیست؟

اختلالی که نام بردیم تاثیری روی باروری پسران در آینده ندارد. در بیشتر موارد این درمان این بیماری ممکن است یک رویه یک روزه باشد. حتی با بیحسی موضعی قابل انجام بوده و نیازی به بستری نمودن کودک نیز وجود ندارد. در موارد شدیدتر لازم است یک جراحی پیچیده و دو مرحله‌ای انجام شود. بین این دو جراحی باید شش ماه فاصله گذاشت. این جراحی معمولا در سنین ۹ ماهگی نوزاد توصیه می‌شود.

Chordee   یا torque آلت تناسلی یا پوست ختنه‌گاه کلاهک دار در موارد بدون علائم هیپوسپادیاس در نوزادان وجود دارد. در چنین مواردی اورولوژیست اطفال یکسری انتخاب به شما توصیه می‌کند.

سایر ناهنجاری‌های آلت تناسلی

به جز هیپوسپادیاس در نوزادان چند ناهنجاری آلت تناسلی نوزادان وجود دارد که لازم میدانیم به آن‌ها اشاره کنیم. برخی از آن‌ها عبارتند از:

اتصال به پنواسکروتوم (حالت شبکه‌ای آلت تناسلی)

مگاپراپوژن مادرزادی (لایه‌های اضافی پوست ختنه‌گاه که منجر به بالونه شدن و احتباس ادرار می‌شود)

در نتیجه نیاز به مراجعه نزد متخصص در همه این موارد توصیه می‌شود.