درمان فیموز با ختنه همیشه توسط پزشکان توصیه می‌شود. به عبارتی دیگر ختنه تنها روش درمان این بیماری به حساب می‌آید. اما آیا بیماری فیموز بخاطر ختنه نکردن ایجاد می‌شود؟ در ادامه در این خصوص بیشتر توضیح می دهیم.
فیموز و پارافیموز و درمان با ختنه
همانطور که گفته شد درمان فیموز با ختنه انجام می‌شود. اما چرا این بیماری ایجاد می‌شود؟ فیموز، یا تنگی غلاف، اشاره به بیماری دارد که پوست ختنه گاه آلت تناسلی نمی تواند به عقب برگردد. اکثر جنین ها با پوست ختنه متولد می شوند، نمی تواند برگردد و غلفه یا پوست ختنه گاه تا زمان نوجوانی سفت می شود.
پارافیموز یک بیماریست که در آن پوست ختنه گاه از سر آلت گیر می افتد و قادر به عقب کشیدن نیست. در صورت چنین بیماری، تورم، درد در سر آلت تناسلی حس می شود، و جریان خون بسته می شود. همین منجر به سیاه شدن یا بنفش شدن سر آلت تناسلی می شود. درمان اورژانسی آن هم، فقط ختنه می باشد.
علل و علائم فیموز چیست؟
فیموز به علت نقص پوست ختنه گاه که در طی رشد شل می شود، عفونت هایی مثل بالانیت، ناهنجاری هایی که به خاطر تروما و بیماری های ژنیتال بخاطر ختنه نشدن، رخ می دهد.
فیموز معمولا یک بیماری دردناک است. عفونت هم به خاطر عدم توانایی در پاکسازی این ناحیه رخ می دهد. در چنین موردی، تورم، قرمزی، و ترشح دیده می شود که باعث دردناک تر و حساس تر شدن آلت فرد می شود. پوست ختنه گاه خیلی تنگ و سفت منجر به مشکلاتی در طی رابطه جنسی و ادرار کردن می شود.
درمان فیموز با ختنه
پیشنهادهای پزشکی در رابطه با درمان فیموز فرق دارد. توصیه شده است که از روش های جراحی تا قبل از بلوغ استفاده شود. از جمله این روش ها ختنه می باشد. این جراحی تنها راه درمانی برای درمان فیموز می باشد. تعداد بسیاری از پزشکان توصیه می کنند که برای درمان این بیماری بهتر است از این روش استفاده شود و ختنه انجام شود.
بهداشت پوست ختنه گاه در کنار درمان فیموز با ختنه
با ختنه کردن، بهداشت پوست ختنه گاه هم رعایت می شود. سلامت آلت تناسلی تضمین می شود و دیگر نیازی به پاکسازی و یا رعایت خاصی در آلت تناسلی نیست.
