بیماری های پوستی در آلت تناسلی، مثل بالانیت و پوستیز خیلی شایع هستند، خصوصا در مردانی که ختنه نشده اند.
بالانیت شایع ترین بیماری التهاب پوستی در آلت تناسلی می باشد. به تجمع قارچ و سایر میکروارگانیسم ها به زیر پوست ختنه گاه است که منجر به التهاب اطراف بافت آلت تناسلی می شود. مشاهدات بالینی التهاب آلت تناسلی عبارتند از خارش، حساسیت و درد. التهاب آلت تناسلی می تواند باعث بیماری های خطرناک دیگری از جمله فیموز، بالانوپوستیز و اسکلروزیس شود. درمان پزشکی که برای این بیماری در نظر گرفته می شود، می تواند چالش برانگیز باشد و هزینه ای برای سیستم پزشکی به دنبال داشته باشد.
بنابراین کاهش شیوع این بیماری بسیار مهم است. در عین اینکه کرم ضد قارچ استفاده می شود، باید با عمل به توصیه های بهداشتی همراه باشد، اما درمان قطعی با ختنه ممکن می باشد. بخاطر شیوع بالای بیماری التهاب آلت تناسلی، خصوصا در بیمارانی که مبتلا دیابت دارند و سیستم ایمنی بدنشان مشکل دارد، ختنه باید روی آن ها انجام شود؛ همچنین در نوزادانی که تازه متولد شده اند، بهتر است این اقدام در همان سنین صورت گیرد.
بالانوپوستیز یا التهاب پوست ختنه گاه :
بالانوپوستیز یا التهاب پوست ختنه گاه و آلت تناسلی در بین مردان دیابتی بسیار شایع می باشد، به همین دلیل در مقاربت جنسی مشکلات زیادی دارند. همانطور که دیابت رایج می باشد، ممکن است ارثی باشد و روز بروز نیز افزایش یابد. بنابراین در خانواده هایی که سابقه دیابت دارند، بیشتر دیده می شود، به همین دلیل توصیه می شود به هنگام تولد ختنه انجام شود.
اکثر آن هایی که التهاب پوستی دارند، معمولا مردان ختنه نشده می باشند. در واقع ختنه یک پروسه محافظت کننده می باشد. اختلالاتی مثل پسوریازیس، عفونت های آلت تناسلی، لیکن اسکلروزیس، لیکن پلانوس، درماتیت اسکوره و زون بالانیت در طی ختنه نشدن و التهاب پوستی آلت تناسلی به همراه خواهند بود.
پس در واقع عدم انجام ختنه است که منجر به بیماری های پوستی آلت تناسلی و التهاب آلت تناسلی می شود. با انجام ختنه می توان از بروز چنین عارضه هایی جلوگیری کرد.