بیماری شانکروئید :

باکتری Haemophilus ducreyi باعث عفونت شانکروئید می شود. این باکتری به بافت ها حمله می کند و دردی را تولید می کند که گاها اشاره به بیماری شانکروئید دارد. این درد در نزدیکی آلت تناسلی یا اندام های بیرونی حس می شود. این وضعیت هم روی زنان و هم مردان تاثیر می گذارد.

زخم حاصل از این بیماری ممکن است خونریزی کند یا با مایعی که خارج می شود، حاوی باکتری هایی باشد که مسری می باشند. این باکتری در حین مقاربت می تواند انتقال یابد. شانکروئید همچنین از طریق تماس پوستی هم انتقال می یابد. یک نوع بیماری وریدی که از طریق تماس جنسی منتقل می شود.

چه کسانی در معرض خطر چنین بیماری می باشند؟

اگر فرد از لحاظ جنسی فعال می باشد، احتمال اینکه در معرض چنین خطری باشد بالاست. اگر به کشور های مختلف سفر می کنید یا زندگی می کنید، ممکن است در معرض خطر انتقال چنین بیماری باشید. عواملی که ممکن است در چنین شرایطی تاثیر گذار باشید عبارتند از :

• مراقبت های بهداشتی
• غذا
• محل پناهگاه
• آب

علائم بیماری شانکروئید چیست؟

در مردان و زنان می تواند علائم چنین بیماری متفاوت باشد. اما معمولا از یک روز شروع می شود و تا هفته ها طول می کشد.

مردان :

در مردان ممکن است به صورت یک تکه کوچک و قرمز رنگ باشد که بعد یکی دو روز به صورت زخمی باز می شود. این زخم کم کم اطراف ناحیه آلت تناسلی را می گیرد و سپس کل اسکروتوم و آلت تناسلی را پوشش می دهد.

زنان :

در زنان ممکن است چهارتا یا زخم های بیشتری در لب های واژن، بین لب ها و مقعد و ران دیده شود. اگر زخم ها دستکاری شود، یا ضربه ای وارد شود، زخم سر باز می کند و زن دچار سوزش و احساس درد در هنگام ادرار کردن می شود. حتی حرکات روده ای هم او را آزار می دهد.

علائم بیشتری که به طور مشترک در زنان و مردان دیده می شود :

• زخم ها می توانند در اندازه های مختلف باشند.
• مرکز زخم ها نرم می باشد که طوسی مایل به زرد و خاکستری هستند؛ با لبه های تیز.
• با یک تماس ساده زخم ها خونریزی می کنند.
• ممکن است در هنگام مقاربت جنسی یا خارج شدن ادرار دچار درد شوند.
• در کشاله های ران، پایین شکم ممکن است تورمی دیده شود.
• گره ها لنفاوی هم متورم می شوند و پوست را می شکافند و منجر به آبسه های بزرگ یا مجموعه هایی از گره هایی می شوند که براحتی پاره می شوند.

تشخیص بیماری شانکروئید :

برای تشخیص چنین بیماری از مایع داخل زخم نمونه برداری می شود. این نمونه ها در آزمایشگاه تحت آزمایش قرار می گیرند. تشخیص این بیماری با آزمایش خون امکانپذیر نیست. حتی پزشک ممکن است گره های لنفاوی در کشاله ران را به جهت علت درد و تورم بررسی کند.

آیا این بیماری قابل درمان است؟

ممکن است شانکرویید با دارو درمان یابد. حتی شاید هم بدون درمانی از بین برود. اما دارو به سرعت بهبود این بیماری کمک می کند. پزشک ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند تا به بهبود زخم ها کمک کند.

برخی زخم ها یا آبسه های بزرگ و دردناک هم به تشخیص پزشک ممکن است مورد جراحی قرار گیرد و تخلیه شود. به این ترتیب به کاهش تورم و درد برای بهبود زخم کمک می شود.