ختنه کردن نوزاد
شکاف پشت پوست ختنهگاه در ختنه کردن نوزاد
شکافی که در پشت پوست ختنهگاه میشود برای این است که اختناق از سر آلت تناسلی توسط پارا فیموز یا با تصور اینکه در بیماران مبتلا به فیموز برداشته میشود. مطالعه ای نشان میدهد که در مقایسه ختنه کردن نوزاد به صورت انتخابی با گروهی که به بیماری فیموز مبتلا بودند، هیچ فرقی بین این گروهها از نظر تنگی، درد بعد از عمل، نیاز به جراحی مجدد، یا دیگر مسائلی یافت نشد.
موارد مصرفی
فیموز یا تنگی غلاف: فیموز به این شرح است که پوست ختنهگاه به عقب کشیده میشود و سر آلت تناسلی دیده میشود. شکاف پوست ختنهگاه روی بیمارانی انجام میشود که تجربه حبس ادرار را داشتهاند، که در نتیجه فیموز میباشد.
پارافیموز: ناتوانی در جایگزینی پوست برداشته شده در ختنهگاه میباشد. شکاف پوست ختنهگاه باید تنها روی بیمارانی که بیماری پارافیموز روی آنها با تکنیکهای دستی کم نمیشود، انجام شود.
ابزاری که برای ختنه استفاده میشود
- بتادین
- لیدوکائین 1 تا 2% بدون اپی نفرین
- دستکشهای استریل شده
- سرنگ، 5 میلی لیتر
- باند استریل
- سرنگ، 5 میلی لیتر
- سوزن، 18 و 27GA
- گازهای مربعی شکل، 4 در 4 اینج
- هموستات مستقیم و یا گیره
- قیچی یا چاقوی جراحی
- سوزن
- بخیههای قابل جذف
- پماد ضدباکتری موضعی
- بیمار چطور باید آماده باشد و در چه موقعیتی قرار گیرد؟
بیمار باید به پشت دراز کشیده و طوری که دستگاه تناسلی دیده شود.
به نکات زیر توجه کنید :
شکاف ختنه گاه باید تنها درصورتی انجام شود که روش تهاجمی شکست خورده باشد.
در فیموز باید اطمینان حاصل شود که نوک هموستات به راحتی برای برش و ختنه کردن قابل دید باشد.
منبع : http://emedicine.medscape.com
مطالب مرتبط
آیا برای ختنه از بیهوشی استفاده می شود؟
چرا نوزادان هنگام ختنه کردن گریه نمی کنند؟